„Lick The Poison” Milana Zientary w Centrum Sztuki Galeria EL w Elblągu
Nie wiedział, co się dzieje, skąd napływają te przerażające dźwięki, trudne do rozpoznania. Starał się wsłuchiwać we wszystko, co docierało do jego uszu, głowy, ciała. Był huk, pisk, krzyki, a potem cisza. Cisza okazała się zdecydowanie bardziej przerażająca od silnych dźwięków, które poruszały każdą część jego ciała. Hałas był pewniejszy, oznaczał działanie, a kiedy nastał spokój, zrozumiał…, że to koniec. Koniec tego co znał, kochał, a często nienawidził. I w jednej chwili skończył się świat.
Mimo strachu i lęku zaczął szukać, wiedział, że tylko bezpieczne miejsce może dać mu schronienie. Miejsce, w którym się uspokoi, a jak to się już stanie, to będzie wiedział co zrobić. Mimo, że świat nie istniał, on z całych sił wierzył i czuł, że istnieje przestrzeń, w której będzie mógł przeżyć. Czołgał się w zgliszczach, walczył z burzą i gradem, sztormem i piorunami, cały czas zbliżając się do resztek przeszłości. Pragnął dotyku, pragnął dźwięku głosu człowieka. Nie wiedział jak długo trwa ta podróż, ile godzin, a może dni, tygodni. Nagle poczuł chłód i cichy dźwięk, a może to pisk? I poczuł spokój, odnalazł krużganek. A w nim ludzi i zwierzęta, byli tacy jak on i zupełnie różni. Ta granica się zatarła, stracił poczucie czasu i jasność odbioru. Wiedział, że choć na chwilę odnalazł spokój, ale czy tego oczekiwał? Czy rozumiał, że musi zbudować świat na nowo?
Po dłuższej chwili nabrał sił, nie był już sam. Postapokaliptyczna przestrzeń stała się jego domem, a może laboratorium, w którym wraz z innymi ocalałymi zbuduje nowy świat. Chłonął historie, układał w głowie to co go spotkało, walczył z emocjami. Przechadzał się po krużganku i szukał przedmiotów, znajdował je, zbierał i z nich tworzył. A tworzył różnie, raz chaotycznie, raz obficie. Odpłynął w świat fantazji, gdzie wyobrażał sobie swoje ciało i umysł w idealnych ramach. Wymyślał siebie na nowo, a do tego używał zaschniętych farb, żrącego kleju, skroplonej terpentyny, potłuczonego szkła. Gdy szukał ideału, odnalazł truciznę. Wiedział co z nią zrobić, odpowiednio wykorzystana dodawała mu witalności, wzmacniała zmysły. W niedostosowanej ilości wywoływała bolesny głód i pragnienia, nad którymi nie mógł zapanować. To on decydował w jaki sposób jej użyje. Z końca i pustki wytworzył formę, która stała się wszystkim tym, czego pragnął, futurystyczną wizją idealnego ciała i umysłu.
Choć świat się skończył, zespolony z malarstwem, odpłynął ze skrajności w skrajność.
Karolina Połom
Przypisy
Stopka
- Osoby artystyczne
- Milan Zientara
- Wystawa
- Lick The Poison
- Miejsce
- Centrum Sztuki Galeria EL
- Czas trwania
- 3.04.2025–8.06.2025
- Osoba kuratorska
- Emilia Orzechowska, Karolina Połom
- Fotografie
- Bartosz Zalewski
- Strona internetowa
- galeria-el.pl/project/lick-the-posion-milan-zientara/
